Odszkodowania za błędy medyczne Kraków

Precyzyjna pomoc doświadczonego prawnika w sprawach o błędy medyczne będzie bezcenna.

Na przestrzeni ostatnich lat coraz więcej pacjentów zaczyna sobie uświadamiać to że ich leczenia powinno być prowadzone zgodnie ze ściśle określonymi standardami i sztuką lekarską. W konsekwencji czego znacząco wzrosło zinteresowanie sprawami o odszkodowania za błędy medyczne. Kraków to siedziba wielu specjalistycznych i uznanych placówek medycznych, jednak z rozmów z klientami wiemy że tutaj również lekarze nie są nieomylni. Byłoby na pewno  łatwiej gdyby każdy pacjent mógł samodzielnie walczyć o swoje prawa przed sądami i innymi instytucjami. Praktyka pokazuje jednak, że sprawy o błędy medyczne są tematem skomplikowanym i osoby które poważnie myślą o dochodzeniu swoich praw i walce o odszkodowanie powinny skorzystać z pomocy doświadczonego prawnika. Pacjenci działający samodzielnie, często po pierwszej odmowie ze strony placówki medycznej rezygnują z dalszego dochodzenia przysługujących im roszczeń, a możliwości dochodzenia roszczeń jest zdecydowanie więcej. Dzięki wsparciu profesjonalnego pełnomocnika z kancelarii PBKB Adwokaci, posiadającego doświadczenie w sprawach medycznych, pacjenci czują się pewniej i bezpieczniej w sporach przeciwko lekarzom czy szpitalom.

Odszkodowania-za-błędy-medyczne-Kraków

W sprawach o błędy medyczne działamy zgodnie ze spójnym i uporządkowany planem. Pozwala on klientom zrozumieć cel i zasady naszego działania, dzięki temu czują się pewniej.

I. Precyzyjna analiza sprawy

Kluczową kwestią w sprawach o błąd medyczny jest dokonanie właściwej analizy sprawy, zarówno pod Odszkodowania za błędy medyczne Krakówkątem prawnym, jak i medycznym. Najważniejsza będzie dla nas dokumentacja medyczna, najlepiej pełna – ze wszystkich etapów leczenia. Ogromną wiedzę będziemy mogli uzyskać po spotkaniu z pacjentem. Relacja pacjenta będzie kluczowa szczególnie z punktu widzenia roszczenia o zadośćuczynienie. Jako kancelaria z doświadczeniem w sprawach medycznych, pomimo, że niekiedy jesteśmy w stanie już wstępnie ocenić sprawę na podstawie przekazanych nam dokumentów, zawsze angażujemy lekarza odpowiedniej specjalizacji, który dokona pełnej analizy dokumentacji medycznej. W tych sprawach szczególnego znaczenia nabiera znane powiedzenie, że „diabeł tkwi w szczegółach”. Wychodzimy z założenia, że prawnicy są od prawa, a od medycyny są lekarze. Zawsze dbamy o to, aby nie generować po stronie pacjenta dodatkowych kosztów – a przecież bezpodstawny pozew o zapłatę niejednokrotnie ogromnych sum może obciążać pacjenta sporymi kosztami sądowymi. Dlatego w tym pierwszym etapie stawiamy na wstępną ocenę zasadności roszczeń pacjenta. „Zielone światło” od lekarza rozpoczyna kolejny etap przedsądowy.

II. Wezwanie do zapłaty/zgłoszenie szkody do ubezpieczyciela

Etap przedsądowy jest odformalizowany i polega na poinformowaniu placówki medycznej o roszczeniu oraz wezwaniu jej do zrealizowania żądań pacjenta. Na tym etapie nie jest konieczne przedstawienie konkretnych dowodów, jednak warto dobrze sformułować jego treść powołując argumenty prawne, ale też uzasadnienie faktyczne. Skierowanie wezwania do zapłaty jest faktycznym wstępem do podjęcia rozmów w przedmiocie ewentualnej wypłaty odszkodowania (lub ustalenia innego sposobu zadośćuczynienia żądaniom pacjenta – najczęściej pojawiającą się ze strony placówki propozycją jest propozycja przeprowadzenia naprawczych zabiegów – o ile oczywiście są możliwe).
Warto pamiętać, aby w wezwaniu zażądać informacji w zakresie ubezpieczyciela i numeru polisy placówki (nie każda placówka udostępnia powszechnie takie informacje). Pacjent poszkodowany błędem medyczny może (ale nie musi, bowiem tak czy inaczej placówka powinna poinformować ubezpieczyciela o zgłoszonym roszczeniu pacjenta) zgłosić szkodę bezpośrednio u ubezpieczyciela. Coraz więcej towarzystw ubezpieczeniowych wychodzi naprzeciw potrzebom poszkodowanym i umożliwia zgłaszanie szkody poprzez strony internetowe (od razu przy zgłoszeniu można dołączyć stosowne dokumenty).

III. Przeprowadzenie negocjacji / postępowanie likwidacyjne

W sprawach, w których jest tylko taka szansa, podejmujemy rozmowy negocjacyjne z placówką. Wychodzimy z założenia, że ugoda wypracowana wspólnie przez strony konfliktu ma większe szanse realizacji. Strony chętniej wykonują zobowiązania, na których ustalenie miały wpływ. Na marginesie – zdarzają się sytuacje, w których z uwagi na brak przesłanek (w szczególności istnienia „błędu medycznego”) pozew o zapłatę na pewno zostałby oddalony, ale na etapie negocjacji placówka (lekarz), świadomi braku przesłanek, chcąc jednak zadośćuczynić w jakiś sposób pacjentowi (uwzględniając przede wszystkim chęć i potrzebę zachowania dobrego imienia lekarza i renomy placówki) godzą się na spełnienie ustalonych żądań pacjenta. W takich przypadkach najczęściej mamy do czynienia ze zwrotem kosztów poniesionych przez pacjenta z tytułu leczenia w danej placówce.

W przypadku postępowania likwidacyjnego należy przygotować się na konieczność przedstawienia stosownych dokumentów (zarówno dokumentacji medycznej jak i dowodów poniesienia kosztów z tytułu powstałej szkody) oraz zadośćuczynienia innym żądaniom ubezpieczyciela (nie wszystkie dokumenty mogą być od razu za pośrednictwem strony dołączone). Najczęściej ubezpieczyciel wzywa pełnomocnika pacjenta do przedłożenia:
 pełnomocnictwa do reprezentowania pacjenta w postępowaniu likwidacyjnym;
 pełnej, czytelnej dokumentacji medycznej dotyczącej leczenia pacjenta w placówce i innej mającej związek ze zgłaszanym nieprawidłowym leczeniem (w tym zdjęcia rtg i inne obrazowe);
 uzasadnienia kwoty zadośćuczynienia;
 wszelkich informacji/dokumentów przydatnych w procesie oceny odpowiedzialności oraz rozmiaru szkody;
 dokumentów potwierdzających poniesione koszty leczenia oraz kosztów przyszłego leczenia;
 wypełnionych i podpisanych przez pacjenta druków upoważnień i oświadczeń przesyłanych przez ubezpieczyciela oraz wyrażenie zgody na prowadzenie korespondencji drogą mailową.

Rozwiązaniem na etapie przedsądowym może być także przeprowadzenie mediacji. Brak ugody lub też niezaspokojenie przez ubezpieczyciela w całości roszczenia pacjenta, powoduje że pacjent musi rozważyć drogę sądową (czasem możliwe jest złożenie wniosku do Wojewódzkiej Komisji ds. Orzekania o Zdarzeniach Medycznych – ale tylko w sytuacjach, gdy roszczenie pacjenta dotyczy leczenia szpitalnego).

IV. Postępowanie sądowe

Przygotowania do etapu przedsądowego, w szczególności uzyskanie opinii lekarza w zakresie ewentualnie popełnionego błędu medycznego lub też braku możliwości ustalenia, że lekarz popełnił taki błąd medyczny (a doszło jedynie np. do standardowych powikłań), a następnie prowadzone rozmowy z wezwanym do zapłaty lekarzem/przedstawicielem placówki, pozwalają pacjentowi na wyważenie swoich szans w potencjalnym procesie sądowym o zapłatę odszkodowania i zadośćuczynienia. Ocena szans ma znaczenie z punktu widzenia zasadności ponoszenia sporych kosztów związanych z dochodzeniem roszczeń o zapłatę w postępowaniu sądowym.

Czego pokrzywdzony pacjent może dochodzić?

Odszkodowanie

Zasądzenie odszkodowania za błąd medyczny może nastąpić na rzecz osoby bezpośrednio poszkodowanej, tj. pacjenta. Odszkodowanie ma spełniać funkcję kompensacyjną, w związku z tym zobowiązany do jego zapłaty, powinien pokryć wszelkie koszty wynikłe z uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia – chodzi zatem o wydatki niezbędne i celowe, przy czym nie ma znaczenia czy sfinansowane działania przyniosły oczekiwany skutek w postaci poprawy zdrowia.
Poszkodowany może domagać się zwrotu kosztów: leczenia (diagnoza, terapia, rehabilitacja), pobytu w szpitalu, opieki (nawet jeśli nie jest sprawowana przez profesjonalny podmiot, ale przez członków rodziny poszkodowanego), transportu, odwiedzin bliskich, specjalnej diety, pielęgnacji, dodatkowej pomocy pielęgniarskiej, zakupu leków, nabycia sprzętu rehabilitacyjnego, protez, aparatów, przyuczenia do nowego zawodu (koszty kursów i szkoleń, podręczników), zwrotu utraconych zarobków, a nawet zakupu samochodu czy zmiany mieszkania.

Obowiązek zwrotu dotyczy wydatków rzeczywiście poniesionych, z tego tez powodu niezbędne jest przeanalizowanie przez doświadczonego prawnika kwot i dowodów wskazywanych przez pacjenta.

Odszkodowanie może zostać zasądzone także na rzecz osoby innej niż bezpośrednio poszkodowana – sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

Renta

Niezależnie od odszkodowania za błąd medyczny Kraków, poszkodowany może żądać zasądzenia odpowiedniej renty jeżeli utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość (dla zasądzenia renty niewystarczająca jest sama utrata zdrowia). Renta może mieć też charakter renty tymczasowej, jeżeli w chwili wydania wyroku nie da się dokładnie ustalić szkody. Renta powinna rekompensować poszkodowanemu utratę lub zmniejszenie dochodów – nie tylko z pracy, ale także z prowadzonej działalności gospodarczej. Renta powinna zostać ustalona w kwocie stanowiącej różnicę pomiędzy dochodami, które poszkodowany by osiągał, a tymi które osiąga będąc poszkodowanym. Kwotę bazową dochodów sprzed powstania szkody, ustala się uwzględniając nie tylko stałe dochody, ale także te uzyskiwane nieregularnie (z prac dorywczych, zleconych, premii, dodatków itd.) oraz co może mieć spore znaczenie, dochodów, które poszkodowany mógłby – uwzględniając rozwój kariery zawodowej oraz uzupełnienie wykształcenia – uzyskać w przyszłości (ich uzyskanie musi być wysoce prawdopodobne). Na marginesie wskazać należy, że na pewno o wiele trudniej określić kwotę renty w przypadku, gdy poszkodowany prowadził działalność gospodarczą, która na pewno nie daje takiej stabilizacji finansowej jak wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę, niezbędne może się okazać nawet powołanie biegłego, który będzie w stanie policzyć hipotetyczne dochody, które osiągałby poszkodowany, gdyby nie doszło do powstania szkody (szczególnie gdy mamy do czynienia z bardziej skomplikowaną w formie działalnością.

Kolejną przesłanką są zwiększone potrzeby poszkodowanego uzasadniające przyznanie renty. Zaznaczyć należy, że zwiększone koszty związane z utrzymaniem się poszkodowanego w całości muszą wynikać ze zdarzenia powodującego u niego szkodę, w tym np. z tytułu kosztów opieki (nie tylko stałej), kosztów związanych z koniecznością zmiany warunków bytowych, czy też zmiany sposobu odżywiania. Sąd może zasądzić rentę także w przypadkach, gdy zmniejszyły się widoki poszkodowanego na przyszłość, najczęściej przesłanka ta przedstawiana jest w połączeniu przynajmniej z częściową utratą zdolnością poszkodowanego do pracy.

Zadośćuczynienie

Obok wyżej wskazanych kwot, poszkodowany może żądać zasądzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. W przeciwieństwie do odszkodowania zadośćuczynienie jest świadczeniem przyznawanym fakultatywnie, nie mniej jednak nie może być tutaj mowy o dowolności oceny dokonanej w tym zakresie przez sąd. Kwota zadośćuczynienia przeważnie wskazywana jest przez poszkodowanego jednak jako kwota abstrakcyjna, w pełni uzależniona od poczucia krzywdy pacjenta – określenie jej wysokości polega na ustaleniu w zasadzie rozmiaru cierpień poszkodowanego. Oczywiście ocena ta nie może być całkowicie oderwana od obiektywnych kryteriów. Jakie okoliczności są brane pod uwagę przez sąd? A przynajmniej powinny być brane pod uwagę okoliczności, odnoszące się zarówno do następstw bliskich ale i odległych w czasie: jak rodzaj obrażeń i rozmiar związanych z obrażeniami cierpień fizycznych i psychicznych, ich nasilenie, czas trwania, wiek pokrzywdzonego, nieodwracalność następstw wypadku, kalectwo i jego stopień (powstała niezdolność do pracy – częściowa i całkowita, ewentualnie niezdolność do pracy połączona z pozostawaniem w stałym stanie wegetatywnym), konieczność zmiany zawodu i przyuczenia do nowego, oszpecenie, rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiową, konieczność korzystania z wsparcia bliskich. Dla ustalenia powyższych okoliczności można sądowi zwracać uwagę m.in. na konieczność szkolenia i przekwalifikowania się, uczestniczenie w różnego rodzaju terapiach, konieczność zakupu odpowiedniego sprzętu medycznego (koniecznego do funkcjonowania w nowej rzeczywistości), korzystanie ze wsparcia instytucji lub bliskich, korzystanie ze świadczeń pomocy społecznej, uzyskanie zasiłku pielęgnacyjnego i innych ulg. Ustalenie tych okoliczności może dać sądowi dopiero pełny obraz rozmiaru krzywdy powstałej na skutek zdarzenia medycznego. Nie jest wymagane ustalenie, że uszkodzenie ciała lub rozstrój są trwałe, ale na pewno takie ustalenia mają znaczenie dla ustalenia wysokości zasądzonego zadośćuczynienia. Kwota zadośćuczynienia powinna być odczuwalna dla poszkodowanego, w tym sensie, że poszkodowany będzie miał poczucie przynajmniej częściowego skompensowania mu jego krzywdy, aczkolwiek jak się podkreśla powinna być ustalona w rozsądnych granicach. Zadośćuczynienie ma charakter jednorazowego świadczenia, w ramach którego uwzględniane są wszystkie cierpienia, zarówno te już doznane, jak i te hipotetyczne i przyszłe.

Kiedy przedawniają się roszczenia z tytułu błędu medycznego?

Co do zasady roszczenia w przypadku szkód na osobie przedawniają się z upływem 3 lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia. Warto wiedzieć, że w przypadku roszczeń małoletnich pacjentów, okres przedawnienia nie może skończyć się przed upływem 2 lat od dnia uzyskania przez nich pełnoletności.

Najnowsze publikacje

Odpowiedzialność lekarza za szkodę – rodzaje odpowiedzialności

Dla poszkodowanego pacjenta kluczowe znaczenie ma ustalenie, że lekarz lub placówka medyczna ponosi odpowiedzialność cywilną za wyrządzoną szkodę. Mniej uwagi pacjent przywiązuje do rodzaju odpowiedzialności. Jakie są różnice między odpowiedzialnością deliktową i kontraktową?

Zabiegi poprawiające urodę – odpowiedzialność odszkodowawcza za błąd

Poprawianie urody czy korekta wady? Gdzie leży granica między wykonywaniem zabiegów w celach leczniczych, naprawczych, a z powodów czysto estetycznych? I czy zakreślenie tej granicy ma jakiekolwiek znaczenie dla ustalenia odpowiedzialności osoby wykonującej takie zabiegi?

Odpowiedzialność zawodowa lekarza i lekarza dentysty, czyli postępowanie przed rzecznikiem

  Poza odpowiedzialnością karną i cywilną, lekarz ponosi także odpowiedzialność zawodową. Postępowania te różnią się między sobą – co oczywiste. W tym artykule skupimy się na specyficznym postępowaniu, jakim jest postępowanie przed rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej.

Dowiedz się jak możemy pomóc w Twojej sprawie medycznej!

Jakie dokumenty będą mi potrzebne gdy chce uzyskać odszkodowanie za „błąd medyczny”?

W przypadku spraw o tzw. „błąd medyczny” kluczowa jest dokumentacja medyczna pacjenta. Wniosek o wydanie dokumentacji medycznej warto złożyć jak najszybciej – nawet jeszcze przed wizytą u prawnika. W razie wątpliwości nasi prawnicy pomogą w sformułowaniu wniosku o udostępnienie dokumentacji medycznej. Warto zapoznać się wcześniej z regulaminem danej placówki medycznej i ustalić opłatę pobieraną za udostępnienie dokumentacji.

Czy poza zgromadzeniem dokumentacji medycznej, coś należałoby zrobić przed złożeniem pozwu?

Posiadanie dokumentacji medycznej to minimum, jednak niezbędne będzie dokonanie jeszcze jej analizy przez lekarza odpowiedniej specjalizacji. Warto zasięgnąć takiej pomocy na etapie przedsądowym, żeby zminimalizować ryzyko niepowodzenia postępowania sądowego. Nie ma konieczności by analiza dokumentacji medycznej znalazła odzwierciedlenie w pisemnej opinii lekarza. Niezależnie od tego w postępowaniu sądowym zostanie przeprowadzony dowód z opinii biegłego sądowego.

Czy postępowania o tzw. „błędy medyczne” są drogie?

Postępowania o zapłatę odszkodowania i zadośćuczynienia za tzw. „błąd medyczny” to jedne z kilku generujących spore koszty postępowań sądowych. Opłata od pozwu (przy roszczeniu powyżej 20.000 zł) wynosi 5% od wartości żądanej kwoty. W toku postępowania w niemalże każdej sprawie sąd zleca przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lekarza, lekarzy, a nawet instytutu. Do tych kosztów należy doliczyć koszty reprezentacji przez kancelarię.

Co mogę zrobić, jeśli nie stać mnie na złożenie pozwu o zapłatę za „błąd medyczny”?

Pacjent lub rodzina pacjenta dochodząca swoich praw po śmierci pacjenta mogą skorzystać – po spełnieniu określonych warunków – z dobrodziejstwa zwolnienia od kosztów sądowych. Sąd może zwolnić w całości stronę od konieczności ponoszenia kosztów sądowych lub częściowo (ponad konkretnie wskazaną przez sąd kwotę). Sąd może także zapewnić pomoc profesjonalnego pełnomocnika. W przypadku zwolnienia od kosztów sądowych, koszty te ponoszone są przez Skarb Państwa. Warto pamiętać, że zwolnienie od kosztów sądowych, nie zwalnia z obowiązku zwrócenia kosztów postępowania stronie wygrywającej!